Opinie door Adem Yildirim

Twee weken geleden op vrijdag is de bal aan het rollen gegaan. Toen ik vernam dat er een incident had plaatsgevonden tussen de Turkse gemeenschap en de terreurbeweging PKK, dacht ik eerlijk gezegd dat het onderwerp geen discussie waard was. De terreurgroep PKK reed rond in een bus en ze hadden een foto van een moordenaar op hun busje, ze eisten dat deze moordenaar zou vrijgelaten worden. Dit hele busjesgedoe en de vrijlating van een terrorist die verantwoordelijk is voor talloze bloedige aanslagen in Turkije waardoor vele onschuldige zielen zijn gesneuveld, waardoor vele kinderen zijn opgegroeid zonder ouders en waardoor vele ouders hun kinderen moesten begraven vond ik een goedkope manier om de Turkse gemeenschap te choqueren wat controverse te bekomen om zo een held te creëren die dagenlang in alle talen heeft gezwegen en uiteindelijk een samenscholingsverbod heeft afgekondigd en op deze manier de kans bij uitstek heeft gegrepen om het werk van het Antwerpse politiekorps te bejubelen.

Nogmaals is gebleken dat het pesten van Turken vandaag de dag de beste manier is om te scoren, of het nu economisch is of politiek speelt geen rol. Gegarandeerd prijs. In deze context is het ook interessant om de ontwikkelingen binnen de Turkse gemeenschap te analyseren. De Turkse gemeenschap is een dynamische gemeenschap, die in het verleden zelden voor overlast en onrust heeft gezorgd en beslissingen die de Belgische autoriteiten namen steeds heeft gerespecteerd hoewel ze het niet altijd eens waren met deze beslissingen. Want wat prioritair is voor de Turkse gemeenschap is dat eenieder in volle harmonie kan samenleven en dat men een mooie toekomst kan tegemoet gaan. De Turkse gemeenschap is zeer geduldig en eerbiedig maar de Turken zijn nijdig als je aan hun nationale symbolen komt.

Foto: terreurbus

Op 27 oktober duikt er een bus op in Antwerpen met een groep mensen erin en een foto van een moordenaar vergezelt door een aantal wagens die leuzen en terroristische propaganda verkondigden. Deze terroristische groepering heeft toestemming van het stadsbestuur gekregen om te demonstreren bij het Steen in Antwerpen. Hierover zijn er flyers uitgedeeld, deze flyers zijn ook geraakt tot bij de Turken. Dus iedereen is op de hoogte, terreurgroep PKK komt samen aan het Steen, niemand die zich hiervoor omdraait of druk om maakt ook de Turkse gemeenschap niet ze hebben immers toestemming gekregen van het stadsbestuur dus laat ze maar doen blaffende honden bijten niet.

Terroristen rijden binnen

Vanaf het moment dat deze terreurorganisatie beslist om van hun route af te wijken en een Turkse wijk trachten binnen te rijden op een tijdstip wanneer ouders hun kinderen gaan afhalen vanop school of mensen juist terug zijn van hun werk of nog steeds aan het werken zijn komt hun ware geaardheid naar boven. De terroristen rijden de Brederodestraat binnen en starten met hun provocaties jegens de Turkse gemeenschap.

Stokken, messen en stenen

Natuurlijk tarten ze hiermee de wetten van de fysica want elke actie vereist een even grote reactie en wordt de bus tegengehouden door een zilverkleurige wagen met drie jongeren erin. Zij manen deze terroristen aan dat ze hier niets te zoeken hebben en moeten omkeren, onwetend dat deze PKK sympathisanten stokken, messen en stenen nylonkousen (u leest het goed deze lafaards hebben stenen gegooid in hun nylonkousen en er een wapen van gemaakt) hebben in hun bus. Vervolgens ontstaat er een rel en word een inzittende van de zilverkleurige wagen gewond afgevoerd naar het ziekenhuis.

Bedreigen met messen

Een aantal PKK gezinde handelaars waren volgens mij reeds op de hoogte en zijn toegesneld om de omringende Turken te bedreigen met messen of voor logistieke steun te zorgen in de vorm van keukenmessen.  Naarmate de avond vorderde hebben Turkse jongeren dan ook deze handelszaken bekogeld met stenen na sluitingstijd.

Terreurorganisatie legitimeren

Na al deze gebeurtenissen is het nog steeds onbegrijpelijk dat de Belgische politiek deze terreurorganisatie wil legitimeren en de perceptie wil wekken dat de PKK een vredelievende geweldloze organisatie is, en dit terwijl de PKK op de terreurlijst van de Europese Unie staat.

Geïrriteerd door de houding

De Turken zijn geïrriteerd door de houding van verschillende politici en diverse mediakanalen. Dit allemaal kon makkelijk vermeden worden indien er geen toestemming was geleverd door het stadsbestuur of indien er beter was gecommuniceerd met het politiekorps en een meer accurate opvolging werd uitgevoerd door de veiligheidsdiensten. Het niet toestaan van een bijeenkomst zou geen unicum geweest zijn voor het stadsbestuur er zijn genoeg precedenten, want de Turkse gemeenschap stuit altijd op een njet.

Geen toestemming voor Turken, wel voor terroristen

Soms denk ik dat we in de omgekeerde wereld leven, Turken die willen demonstreren krijgen geen toestemming en terroristen daarentegen hoeven het bij wijze van spreken zelfs niet te vragen. België heeft al geen goede reputatie op gebied van terreurbestrijding. België wordt door verschillende Europese landen beschouwd als een bolwerk van verscheidene terreurnetwerken. Natuurlijk rijzen hierbij talloze vragen: worden ze bedreigd, afgeperst of gechanteerd? (dit zou niet nieuw zijn voor de PKK) hebben ze er financieel baat bij? Of weten ze niet beter? Of is België inderdaad een broeinest voor terroristen.

Verantwoordelijk voor Zaventem

Destijds heeft Turkije één van de terroristen verantwoordelijk voor de bloedige aanslag in Zaventem teruggestuurd via Nederland met een nota, geen van beide landen heeft actie ondernomen. Onlangs is er ook een rapport opgedoken waarin staat dat België wapens levert aan IS. Dit kan natuurlijk allemaal onzin zijn want destijds werden deze aantijgingen ook gemaakt over Turkije, inmiddels heeft de CIA dit al ontkent (ze hebben een fout gemaakt zoals in Irak zij zouden massavernietigingswapens gehad hebben) maar België blijft akelig stil over deze kwestie. Nee nee dat is het allemaal niet ik weet iets beter vrijheid van meningsuiting die wij in onze stadsgemeenschap koesteren aldus BDW (een Belgisch Vlaams-nationalistisch politicus). Deze uitspraak van BDW is ronduit absurd en toont nogmaals aan dat Belgische politici openlijk een terreurorganisatie in bescherming willen nemen onder de mom van vrije meningsuiting.

Vrije meningsuiting als opium

Hierbij wil ik ook een oproep doen aan iedere Belgische staatsburger. Men laat jullie in een roes leven, en hierbij gebruikt men de vrije meningsuiting als opium. Drugshandel is trouwens een belangrijk bron van inkomsten voor terreurnetwerken. Terug naar de weloverwogen uitspraak van BDW over vrije meningsuiting. Onder de motto van vrije meningsuiting worden terroristen in Europa makkelijker geaccepteerd en kunnen ze hier schuilen zonder veroordeeld te worden, word wakker en laat je niet vangen om incidenten zoals Zaventem en Brussel Station te vermijden.

Wie mag zijn mening uiten?

In deze kwestie is het dan ook niet het debat over vrijheid van meningsuiting dat me interesseert, maar wel vrijheid van meningsuiting voor wie? Wie mag zijn mening uiten en wie niet? Ik ben er ook van overtuigd dat ieder van ons in staat moet zijn om wat dan ook te kunnen zeggen en te demonstreren. Ik geloof niet in taboes en ik geloof niet dat er iets boven de menselijke vrijheid staat. Wat me wel tegensteekt is dat de modale Vlaming niet beseft dat zij het oneens is met mij inzake vrije meningsuiting. Europeanen denken dat de vrijheid van meningsuiting gegarandeerd is in het Westen en dat ze deze verworvenheid ten alle prijzen moeten verdedigen. Dit is een overtuiging die breed verkondigd en gedragen wordt door groepen over het heel politieke spectrum. De werkelijkheid levert ons een heel andere ervaring.

94 jaar geleden

Zondag 29 oktober 2017, exact 94 jaar terug is de Republiek Turkije uitgeroepen, toeval of niet (een goede vriend van mij zegt altijd: ‘toeval bestaat niet’) juist op deze Turkse feestdag breken er opnieuw rellen uit in de Antwerpse Brederodestraat. Een eerste groep PKK sympathisanten dalen af naar de Brederodestraat om hier amok te maken en voor onrust te zorgen. Zij worden hardhandig teruggestuurd door de aanwezige Turkse gemeenschap. Later daagt er een tweede groep op die duidelijk gezind is op wraak. Deze groep wandelt de Brederodestraat scanderend en bewapend zomaar binnen op een moment wanneer de veiligheidsdiensten massaal aanwezig zijn. Deze heethoofden komen met veel tumult ongeveer tot iets meer dan ¼ van de Brederodestraat en de politie onderneemt niets, sterker zelfs ze krijgen een vrijgeleide van de politie waardoor PKK aanhangers en de omwonenden van Brederodestraat met elkaar in de clinch gaan. Vervolgens rijden interventiewagens langs de andere uiteinde van de straat de Brederodestraat binnen om de gemoederen te sussen. Ik hoop echt dat dit allemaal niet met voorbedachte rade is gepland, maar een aantal videobeelden doen ons vermoeden dat de politie is gehuurd als escorte voor PKK-aanhangers.

Gebruikt als escort

Nu we het toch hebben over escorts, de PKK wordt wederom ook gebruikt als escort. De PKK is een terreurgroep die in dienst is van verschillende Europese landen en de VS. Uit deze kruisbestuiving zijn er ook twee miskramen ontstaan zoals de PYD en YPG vooral actief in Syrië. De leden, financiering en wapens voor deze groeperingen komen uit deze landen. Maar de Vlaamse en Europese media beelden deze terreurgroepen uit als vertegenwoordigers van het Koerdische volk.

Dit is een mythe

Dit is een mythe, de PKK vertegenwoordigt de Koerdische bevolking op geen enkele wijze. Het merendeel van de Koerden is het eens dat de PKK een bloedige terreurorganisatie is en dat de oplossing elders ligt. Maar zodra er een Koerdische alternatief ontstaat wordt deze de kop ingedrukt door de PKK. Wanneer je wapens krijgt van de Amerikaanse regering, politieke partijen met je mee betogen, het opnemen voor je aangeklaagde leiders en bepleiten om je van de Europese terreurlijst te halen, dan is er al een duidelijke aanwijzing wie de PKK daadwerkelijk vertegenwoordigen.

De laatste persmededeling van de jongerenbeweging van de PKK baart ons eveneens zorgen. Hierin wordt opgeroepen tot geweld tegen Turken overal in Europa en men beschouwt elke stad in Europa als oorlogsgebied.

Adem Yildirim (2017, Antwerpen)