Nazim Hikmet

De overheid is bereid om het graf van de legendarische dichter Nazım Hikmet terug te brengen naar Turkije. Dit verklaarde de minister van Justitie, Bekir Bozdağ, op 16 januari. Tijdens een toespraak in het parlement, op de 115e verjaardag van Hikmet, prees Bozdağ de dichter als “één van de grootste, die Turkije ooit heeft voortgebracht”.

“Wij willen hem begraven in Turkije ter ere daarvan,” verklaarde hij. Nazım werd in Turkije opgesloten, omdat hij zijn politieke overtuigingen uitte in zijn gedichten en stierf in 1963 in de Sovjet Unie, nadat hij uit Turkije verbannen werd. Zijn lichaam werd begraven in het ‘Novodevichy’ kerkhof te Moskou, waar hij rust tussen andere grote Russische schrijvers en dichters. In 1951 werd zijn Turkse nationaliteit afgenomen wegens zijn politieke standpunten, maar werd deze hem teruggegeven in 2009.

“Wij hadden graag gehad dat hij in zijn land kon leven, sterven en er begraven worden. Wij laten weten dat wij ervoor zijn om zijn begraafplaats over te brengen naar Turkije. Dit vinden wij geen enkel probleem”, verklaarde Bozdağ in het parlement eraan toevoegend dat zijn familie liever de begraafplaats in Moskou wil laten.

Dat is de reden waarom hij nog niet terug is in Turkije. Indien zijn familie erom verzoekt, zullen wij hem natuurlijk terugbrengen naar Turkije,” voegde Bozdağ eraan toe.


Wie was Nazim Hikmet?

Nazim Hikmet werd geboren op 15 januari 1902 in Salonika, het toenmalig Ottomaanse Rijk (nu Thessaloníki in Griekenland). Zijn vader was een soldaat, zijn moeder een kunstenares en zijn grootvader een dichter. Het is waarschijnlijk door hem dat hij in contact kwam met de kunst van het dichten. Zijn eerste gedichten werden gepubliceerd op 17-jarige leeftijd.

Opgegroeid in Istanbul, besloot Hikmet het bezette Turkije na de Eerste Wereldoorlog te ontvluchten. Hij eindigde in Moskou, waar hij samen met dichters en kunstenaars op de universiteit zat. Na de onafhankelijkheid van Turkije in 1924 kwam hij terug en even later werd hij gearresteerd, omdat hij werkte voor een linkse magazine. Hij ontsnapte opnieuw naar Rusland, waar hij verder werkte aan zijn dichtkunsten.

In 1928 werd een algemene amnestie afgekondigd waardoor hij terug naar zijn thuisland kon komen. Gedurende 10 jaar publiceerde hij 9 boeken, 5 collecties en 4 lange gedichten. Hij deed dit terwijl hij werkte als proeflezer, journalist, scriptschrijver en vertaler. Hij werd verbannen uit Turkije nadat hij een lange tijd opgesloten werd, wegens de radicale politieke standpunten die hij uitte voor het communisme.

Een groot deel van zijn werken zijn vertaald geweest naar het Engels; Human Landscapes from My Country: An Epic Novel in Verse (2009), Things I Didn’t Know I Loved (1975), The Day Before Tomorrow (1972), The Moscow Symphony (1970), and Selected Poems (1967).

Hikmet stierf in Moskou in 1963, door een hartaanval. Hij was de eerste moderne Turkse dichter en wordt wereldwijd erkend als één van de grootste internationale dichters van de 20e eeuw.

Hurriyet, Poets.org