Op deze foto genomen met een drone zoeken leden van reddingsdiensten naar overlevenden in het puin van ingestorte gebouwen in Izmir, Turkije, 31 okt. 2020

Twee jaar nadat Izmir, de op twee na grootste provincie van Turkije, werd opgeschrikt door een van de dodelijkste aardbevingen in zijn recente geschiedenis, is het op zoek naar aanwijzingen over wat de toekomst kan brengen.

Het stadsbestuur van Izmir heeft de hulp van wetenschappers ingeroepen om potentiële bevingsrisico’s in te schatten.

Hun werk concentreert zich op de Tuzla-breuklijn, die Seferihisar doorkruist, het epicentrum van de aardbeving van 2020. In de greppels die door ploegen vlak langs de breuklijnen zijn gegraven, verzamelen wetenschappers bodemmonsters voor hun onderzoek.

De Tuzla-breuklijn is het meest recente onderwerp van onderzoek, naast een veertigtal breuklijnen in een gebied met een diameter van 100 kilometer (62,14 mijl), maar het is ook een van de gevaarlijkste breuklijnen in het land.

Deskundigen zeggen dat de lang sluimerende breuklijn het potentieel heeft om een verwoestende aardbeving te veroorzaken nu het einde nadert van de typische rustperiode tussen aardbevingen, die gewoonlijk honderden jaren in beslag neemt.

Professor Erhan Altunel van de Osmangazi Universiteit in de centrale provincie Eskişehir, een expert op het gebied van geologie, behoort tot degenen die de breuklijnen onderzoeken.

Izmir ligt in het hart van de Egeïsche regio van Turkije, die zich uitstrekt over de westelijke kusten van het land. De regio is een grillige strook van steden en dorpen waar de gelijknamige zee het land doorsnijdt waar bergen tegenover staan.

De meeste nederzettingen liggen tegenover ontelbare kleine en grote eilanden die de zee bezaaien. De geografie dankt haar huidige vorm aan aardbevingen en verschuivingen van tektonische platen.

Tektonische platen

De wijde regio ligt precies in het midden van het ontmoetingspunt van drie tektonische platen die zich uitstrekken tot Afrika, het Midden-Oosten en de Euraziatische regio.

De Arabische en Euraziatische platen botsen ten oosten van de Egeïsche Zee, in een gebied dat Izmir en andere Turkse provincies omvat. Hun botsing duwt de Anatolische plaat verder noordwaarts naar het westen, waardoor de kans op aardbevingen toeneemt.

Turkije, dat op meerdere actieve breuklijnen ligt, heeft in 2021 een woelige periode doorgemaakt, met gemiddeld drie aardbevingen per uur.

Aangezien het risico op grotere aardbevingen blijft bestaan, streeft het land ernaar zijn gebouwen te beschermen als voorzorgsmaatregel in het geval van de “grote aardbeving”.

Uit de statistieken blijkt dat vorig jaar in totaal 23.753 aardbevingen werden geregistreerd. Met andere woorden, gemiddeld vonden in het land ongeveer 65 aardbevingen van verschillende magnitudes per dag plaats.

Bron: Sabah