Foto: Ünsal Önal

Turken uit Europa, die hun jaarlijks verlof in Turkije hebben doorgebracht, vormden meterslange rijen voertuigen voor de grenspoort van Kapıkule op hun terugreis naar de Europese landen waar zij wonen.

Ünsal Önal, een Turkse Nederlander die naar Amsterdam in Nederland reist, zei: “We laten onze dierbaren en goede herinneringen achter. Elf maanden lang blijven we in ballingschap zonder het geluid van de oproep tot het gebed.”

De expats, die hun zomervakantie en jaarlijks verlof in hun woonplaats doorbrengen, keren na afloop van hun vakantie terug naar de Europese landen waar zij wonen.

De expats, die wilden terugkeren naar hun land van verblijf, vormden lange rijen voertuigen aan de Kapıkule-grenspoort van Edirne naar Bulgarije.

Verkeersdrukte

Serap Ertuğrul, die in de rij staat bij de douane om terug te keren naar Duitsland waar zij woont, verklaarde dat zij zich in een verschrikkelijke situatie bevindt als gevolg van de buitensporige verkeersdrukte en zei:

“Bulgarije en Servië doen de grenspoorten niet open, wij zitten altijd in de problemen en in een beproeving. We komen om ons vaderland en onze geliefden te zien.”

“Als we naar ons vaderland komen, gaan onze haren overeind staan en versnelt onze hartslag, maar onze terugkeer is zeer droevig.

“Tijdens onze vakantie verbleven we in Istanbul Gebze, Bartın, Ordu en nog een paar andere plaatsen en nu gaan we terug.”

Serap Ertuğrul

Hamdi Karacıkay, een van de uitgeweken burgers die verklaarde dat het wachten bij de douane een beproeving was geworden, zei dat hij naar Oostenrijk ging en zei:

“Wij worden te schande gemaakt aan de grenspoorten van Kroatië en Servië. We kunnen niet eens naar wc gaan. Wij vragen onze president Recep Tayyip Erdoğan om daar de hand te reiken en ons te redden van deze moeilijkheden.”

“Ik ben verdrietig dat ik mijn ouders verlaten heb, maar wat kan ik doen, we reizen heen en weer. Nu ga ik naar Dornbirn, Oostenrijk. Ik doe de groeten aan mijn vrienden, mijn vader en moeder.”

Ünsal Önal, die verklaarde dat hij naar Amsterdam, Nederland, zou gaan na zijn verlof, zei:

“We laten onze geliefden en goede herinneringen achter. Elf maanden lang verblijven we in ballingschap zonder het geluid van de oproep tot het gebed. Het is een andere beproeving als je komt en een andere beproeving als je gaat.”

“Dit is een proces geworden dat elk jaar wordt herhaald.”

“We wachten uren aan de grenspoorten van Servië en Bulgarije. Als ons land een oplossing vindt voor deze problemen.”

“Op deze manier bereiken we ons huis in een kortere tijd. Als de beleidsmakers van ons land initiatieven nemen voor deze problemen, zouden wij hen dankbaar zijn”.

Bekijk hier de beelden.

Bron: Cumhuriyet