M.M., een Turkse verloskundige en gynaecoloog heeft zes maanden geleden ontslag genomen bij een ziekenhuis in Istanbul en is verhuisd naar Zwitserland waar hij is gaan werken in een kebabzaak.
Samen met zijn vrouw, een dermatoloog die ook ontslag nam, is M.M. een van de 8.000 artsen die de afgelopen twee jaar de publieke gezondheidssector hebben verlaten, volgens gegevens van de Turkse Medische Associatie (TTB).
In plaats van als arts in het buitenland te werken, heeft M.M. besloten in de kebabzaak van zijn broer in Zwitserland te gaan werken, waar hij 30 tot 40 dagen doorbrengt alvorens betaald te worden en naar Istanbul terug te keren om zijn vrouw en kinderen te zien.
“Ik maak de asbakken schoon, de tafels, doe de afwas, pel de uien, maar ik heb veel meer vrede met mezelf,” vertelde M.M. aan Diken.
De voormalige arts zei dat “ontberingen tijdens de pandemie”, “algemene minachting voor zijn beroep” en “financiële zorgen” de weg hadden vrijgemaakt voor zijn ontslag.
“We ontvingen tussen de 50 en 60 patiënten per dag in de kliniek, soms zelfs 90,” zei hij.
“Het was als werken als een productielijnwerker in een autofabriek. We konden maar 5 minuten met de patiënt doorbrengen. We hoefden niet naar de patiënten te luisteren. Dit is geen geneeskunde.”
Bovendien klaagde M.M. dat hij onderbetaald werd. “Mijn eigen vader geloofde me niet toen ik hem mijn salaris vertelde,” zei hij.
In deze context willen veel jonge Turkse artsen naar het buitenland. In het afgelopen jaar hebben 1.405 artsen een verklaring van goed gedrag gekregen om in het buitenland te kunnen solliciteren. In de kliniek waar M.M. werkte, verhuisden drie artsen naar Duitsland.
“Alle drie mijn assistenten proberen naar Qatar te gaan. Iedereen in deze beroepsgroep probeert te vertrekken,” zei hij.
Bron: Turkse media
