Leerkrachten die aangesteld worden in staatscholen in de zuidoostelijke provincie van Hakkari, aan de grens met Irak en Iran, krijgen lessen Koerdisch in seminaries voor zij mogen beginnen lesgeven op hun schoolinstelling. De seminaries worden gehouden voor zo een 300 leerkrachten die binnenkort les gaan geven in de, vooral, rurale gebieden van de provincie.

Daarnaast krijgen ze ook lessen mee omtrent lokale gewoontes, de regionale demografische verhouding, de lokale economie en ten slotte alles over sociale en familiale structuren en de relaties tussen man en vrouw.

Fatma Babayiğit van Yozgat, in centraal Anatolië, kreeg vooral veel negatiefs te horen van familie en vrienden over Hakkari door de dreiging van het terrorisme in de streek en de bizarre lokale gewoontes.

Geen vooroordelen

“Ik probeerde mijzelf te ontdoen van al mijn vooroordelen voor ik in de streek aankwam als leerkracht. Overal waar er een Turkse vlag wappert hebben kinderen recht op een goed onderwijs en educatie, ook hier in Hakkari. Ik kwam aan in de streek en leerde de lokale mensen kennen. Mijn familieleden hebben het er nog steeds moeilijk mee maar steeds vaker moeten ze toegeven dat hun vooroordelen onterecht waren.”

Fatma was heel gelukkig om in Hakkari te mogen verblijven en lesgeven. “Ik leerde hoe ik ‘hoe gaat het met je’ moet zeggen. Ik kan niet wachten om mijn studenten terug te zien.”

Een andere leerkracht, Nur Kaya, vertelde afkomstig te zijn uit Cyprus. “Ik wist niet hoe dicht goede burenrelaties en menselijke relaties bij elkaar konden liggen voor ik naar hier verhuisde. Mensen gedragen zich alsof ze je al voor 40 jaar kennen. Ik werd er zeer gelukkig van. Ik hou ook van de lokale keuken en ben ook, als Turkse leerkracht, zeer geïnteresseerd in het leren van nieuwe talen.”

Sabah