In het kosmopolitische Istanbul van de jaren 1950 werkt een moeder met een problematisch verleden in een nachtclub om de rebelse dochter die ze niet kon opvoeden weer te vinden en te helpen.

Van de regisseur die de ‘Bride of Istanbul‘-rage van 2018 in Israël (en elders) aanwakkerde, heeft ‘The Club‘, nu op Netflix, alle elementen van een nieuwe grote hit

De Turkse regisseur Zeynep Günay Tan was verantwoordelijk voor de “Bride of Istanbul” rage die Israël in 2018 overspoelde.

De ongekende passie rond de serie leidde tot de oprichting van een toegewijd Israëlisch televisiekanaal, een parodie op de Israëlische sketchcomedyshow “Eretz Nehederet,” een liveshow in de Yad Eliyahu Arena, en een Hebreeuwse vertaling op de roman die de serie inspireerde.

Bijna drie jaar na het hoogtepunt van dat fenomeen, keert Günay Tan terug met een nieuwe productie op Netflix.

“The Club” is meer dan een ambitieus historisch drama, de verhaallijn heeft nauwe banden met het jodendom en Israël.

De plot speelt zich af in het Istanbul van 1940 en draait om een Joodse vrouw, Matilda Aseo, die een moord pleegt en veroordeeld wordt tot levenslange gevangenisstraf.

Haar dochter, Rasel, wordt in de gevangenis geboren. Matilda doet geen moeite om haar te ontmoeten, en Rasel wordt opgevoed in een weeshuis.

Wanneer ze uiteindelijk, 17 jaar na haar opsluiting, wordt vrijgelaten als onderdeel van een algemene gratieverlening, staat Matilda voor een beslissing.

Vlak voordat ze een nieuw leven begint in Israël, moet ze kiezen of ze haar dochter zal redden van een lot dat vergelijkbaar is met dat van haarzelf, of haar opnieuw in de steek zal laten.

In de hoop haar dochter te redden, moet Matilda een hypotheek nemen op haar heden en haar toekomst. Ze werkt in een exclusieve nachtclub, waarvan de eigenaar, Çelebi, een diepgaande, maar onduidelijke band met haar verleden heeft.

Hij heeft ook een link met Rasel, die ooit werd gearresteerd na een inbraak in de club.

Çelebi is een dubieus personage met een wrede inslag. Zijn club lijkt een afspiegeling van de stad eromheen – seculier, rijk en schijnbaar permissief, maar toch onderworpen aan beperkende normen en patriarchale tirannie.

Met al deze factoren in zijn voordeel, zou “The Club” binnenkort wel eens hetzelfde succes kunnen kennen bij het Israëlische publiek als “The Bride of Istanbul”.

Bron: Haaretz