Drones hebben Turkije en zijn militaire capaciteiten op het internationale duiden op een historische verschuiving in de oorlogsvoering waarmee Turkije het Midden-Oosten verandert, aldus de befaamde Amerikaanse politicoloog Francis Fukuyama.
In een artikel getiteld “Droning on in the Middle East“, eerder deze maand gepubliceerd door het Amerikaanse Purpose, speculeert Fukuyama over de opkomst van drone oorlogsvoering in het afgelopen decennium.
Elf jaar geleden, zei hij, zag het ernaar uit dat bewapende drones in de toekomst alleen zouden worden gebruikt voor “gerichte moordaanslagen” op politieke figuren of “tegen kritieke infrastructuur zoals kerncentrales.”
Het kwam dan ook als een verrassing dat bewapende drones – of onbemande luchtvaartuigen (UAV’s) – in plaats daarvan zijn ingezet voor oorlogsvoering zelf.
En die capaciteiten, zo merkt hij op in het artikel, zijn in belangrijke mate ontwikkeld door Turkije in plaats van beperkt te blijven tot landen als de Verenigde Staten en Israël.
Fukuyama is in het verleden berucht geweest om zijn excentrieke politieke theorieën, zoals de “botsing der beschavingen”, waarin de westerse en de islamitische beschavingen inherent tegenover elkaar staan, en die van het “einde van de geschiedenis”, waarin hij stelde dat de dominantie van de westerse democratie en de ineenstorting van het communisme betekenden dat de geschiedenis haar hoogtepunt had bereikt.
Zijn observaties van de toenemende betekenis in drone oorlogsvoering is echter een meer erkende en geloofwaardige.
Oorlog van 1967
Fukuyama stelt dat in de oorlog van 1967 tussen de Arabische staten en Israël “slechts een paar Egyptische tanks vanuit de lucht werden gedood in Israëls massale openingsluchtaanval, omdat het te moeilijk was om zo’n klein doelwit met een vliegtuig te raken.”
Dat veranderde uiteindelijk met de ontwikkeling van precisiegeleide munitie en uiteindelijk met bewapende drones die “goedkoper zijn, moeilijk te verslaan, en kleinere vaartuigen” die “zelfs het leven van menselijke piloten niet riskeren.”
Dronetechnologie
In het afgelopen decennium heeft Turkije zijn dronetechnologie dan ook drastisch ontwikkeld om talrijke wapenembargo’s en opgelegde beperkingen te overwinnen, wat resulteerde in modellen zoals de Bayraktar en Anka-S drones.
Met name de Bayraktar TB2 drones hadden in maart vorig jaar een ravage aangericht in de strijdkrachten van het Syrische regime als vergelding voor het doden van 34 Turkse soldaten, ze waren ook van groot belang bij het helpen van de Libische regering om het offensief van Khalifa Haftar te verslaan, en stelden Azerbeidzjan in staat om strategische gebieden van Nagorno-Karabach te veroveren en het conflict in november te winnen.
