Recep Tayyip Erdogan en Putin

De “pro-Russische inslag” van  is de afgelopen weken luider geworden, nu Vladimir Poetin er duidelijk op uit is dat Erdogan aan de macht blijft.

De Turkse president Recep Tayyip Erdogan staat voor de grootste uitdaging voor zijn bijna twee decennia durende ononderbroken bewind nu de inflatie de pan uit rijst, de nationale munt verwelkt en de wrok tegen Syrische migranten zijn populariteit aantast: De Russische Vladimir Poetin.

Naarmate de invasie in Oekraïne van kwaad tot erger wordt en de internationale sancties beginnen aan te slaan, wordt de vriendschap van Erdogan steeds belangrijker voor Poetin, zeggen meerdere experts.

Daar zijn verschillende redenen voor. In de eerste plaats heeft de weigering van Turkije om zich aan te sluiten bij de westerse sancties tegen Rusland in verband met Oekraïne het Kremlin een reddingslijn toegeworpen.

Het Turkse luchtruim blijft open voor Russische luchtvaartmaatschappijen en de deuren staan open voor honderdduizenden Russen en hun geld, ondanks het feit dat hoge VS-functionarissen hen op de vingers tikken omdat zij mogelijk sancties ontduiken.

Export naar Rusland

De export van Turkije naar Rusland neemt toe. De Financial Times meldde dat alleen al in juli de waarde van de export naar Rusland met een duizelingwekkende 75% is gestegen.

Op diplomatiek vlak heeft Erdogan het conflict gebruikt om zijn geloofsbrieven op te poetsen als de enige leider met een voet in de NAVO die met Poetin kan praten, Oekraïne drones kan verkopen en overal concrete resultaten kan boeken.

Maar hoezeer Erdogan zich ook presenteert als een vriend van zowel Oekraïne als Rusland, zijn “halfslachtige poging om Oekraïne en Rusland in evenwicht te brengen over de oorlog is relatief gunstiger voor Rusland,” zei Chris Miller, een professor die gespecialiseerd is in Russische zaken.

“Als de Russen zelf hadden onderhandeld, hadden ze misschien niet zo’n goed resultaat bereikt”, aldus Aydin Sezer, een voormalige Turkse minister van Financiën die in Moskou heeft gediend en de banden van het Kremlin met Ankara op de voet volgt. Ondertussen heeft Ankara de andere kant opgekeken toen Rusland gestolen graan uit Oekraïne verscheepte, wat tot protesten uit Kiev leidde.

“Hoe je het ook bekijkt, het is duidelijk dat Poetin wil dat Erdogan blijft,” vertelde Sezer aan Al-Monitor.

Aardgastoevoer

Erdogan suggereerde ook dat Rusland terecht de aardgastoevoer naar Europa afsloot als vergelding voor de sancties. “Europa oogst eigenlijk wat het heeft gezaaid”, zei Erdogan.

In juli waren er berichten dat het Russische staatsbedrijf Rosatom, dat de eerste kerncentrale van Turkije bouwt, ongeveer 5 miljard dollar had overgemaakt aan zijn Turkse dochteronderneming, de eerste in een reeks van dergelijke overdrachten.

Steun aan Erdogan

Het geld hielp het gapende gat in de Turkse deviezenreserves te dichten, zij het op korte termijn, en dekte gedeeltelijk de eigen financieringsverplichtingen van Turkije voor het moeilijke project, aldus Sezer.

“Het was een gebaar van steun aan Erdogan.”

Vorige maand zei de Russische centrale bank dat zij valuta kon kopen van “bevriende landen” zoals de Turkse lira, die in de afgelopen vijf jaar bijna 80% van zijn waarde heeft verloren, deels vanwege Erdogans hardnekkige weigering om de rente te verhogen omdat dit de inflatie zou verhogen.

Inflatie

De inflatie bedraagt momenteel meer dan 80%. Zelfs zijn kernbasis begint te wankelen. Erdogan is wanhopig op zoek naar alle hulp van buitenaf.

Vandaag meldde Bloomberg dat “mysterieuze kapitaalstromen” naar Turkije “nieuwe hoogten hebben bereikt waardoor beleidsmakers hun buitenlandse reserves kunnen verhogen ondanks een groeiend handelstekort en een zwakke vraag naar lira-activa”.

Het conflict in Oekraïne heeft Erdogans waardering voor Poetin naar een nieuw niveau getild.

De persoonlijke relatie tussen Poetin en Erdogan is volgens Sezer cruciaal.

Een vroege “band” ontstond toen het duo een lang uitgesteld project voor de aanleg van Blue Stream, de eerste pijpleiding die Russisch aardgas via de Zwarte Zee naar Turkije brengt, erdoor drukte.

“Poetin zag een daadkrachtige man die door alle bureaucratie heen kon, met wie hij zaken kon doen,” zei Sezer.

Russische oligarchen met nauwe banden met Poetin hebben zich sindsdien op grote schaal op de Turkse markt begeven, zoals gedocumenteerd door onderzoeksjournalist Aytug Ozcolak voor de onafhankelijke omroep Medyascope.

Vagit Alekperov

Onder hen bevindt zich Vagit Alekperov, wiens nettowaarde wordt geschat op 19,8 miljard dollar en die 28,3% van de Russische energiegigant Lukoil bezit.

De investeringen van het bedrijf in Turkije zijn naar verluidt opgelopen tot 1 miljard dollar en omvatten 600 tankstations, goed voor ongeveer 5% van het marktaandeel.

Rusland voorzag vorig jaar in meer dan 45% van de Turkse aardgasbehoefte en zegt nu bereid te zijn roebels als betaling te accepteren.

Poetin zou graag zien dat Erdogan aanblijft “niet omdat hij specifiek iets met Erdogan heeft, maar omdat het voor hem de beste optie is, juist omdat hij het gevoel heeft dat hij met sterke mannen kan omgaan”, aldus Mark Galeotti, een in Londen gevestigde docent en schrijver

Ondanks de enorme hobbels in de relatie, met name het neerhalen door Turkije van een Russisch gevechtsvliegtuig in 2015 boven Syrië, “[heeft Poetin] geen probleem met andere figuren die net als hij het nationale belang van hun land krachtig ondersteunen,” vertelde Galeotti aan Al-Monitor.

Wraak

Dit geldt zelfs nadat Erdogan Poetin liet wachten voor een recente persoonlijke ontmoeting in Teheran in juli. Poetin was zichtbaar van zijn stuk gebracht toen hij ongemakkelijk rondliep voor een menigte verslaggevers.

Velen interpreteren dit als wraak voor Poetin die Erdogan op soortgelijke wijze vernederde toen hij naar het Kremlin schuifelde na het debacle in februari 2020 waarbij Russische luchtmachtvliegtuigen 34 Turkse soldaten doodden in Idlib in Syrië.

“Poetin speelt voortdurend van die hatelijke denkspelletjes. Maar het interessante is dat Erdogan Putin vaak kan overtreffen,” en dat wekt een wankelmoedig respect op, aldus Galeoitti.

“Poetin kan zich ergeren aan bepaalde dingen, maar uiteindelijk begrijpt Poetin dat pragmatische sterke mannen er zelf een zijn en laat hij het niet op zich zitten, zoals hij duidelijk doet op een visceraal niveau met westerse democratische politici die hij echt niet begrijpt en van wie hij voelt dat ze hem niet echt begrijpen,” voegde Galeotti eraan toe.

Ondanks al hun gemeenschappelijke kenmerken zijn Poetin en Erdogan ook producten van hun eigen omgeving.

“Erdogan is, alles welbeschouwd, een electoraal politicus. Hij moet stemmen winnen om overeind te blijven. Poetin is een agent van de veiligheidsdiensten die politicus is geworden in een systeem dat nooit zo democratisch is geweest als Turkije,” herinnert Dimitar Bechev, gastwetenschapper bij Carnegie Europe.

Dit alles roept de vraag op waarom Poetin zich verzet tegen Erdogans verzoeken om nog een groot Turks offensief tegen de YPG-terroristen toe te staan. Dat komt door zijn groeiende afhankelijkheid van een andere regionale macht: Iran.

De afgelopen maanden heeft Iran in talrijke Russische behoeften voorzien door gevechtsdrones en ander materieel te leveren en het fort in Syrië namens het Assad-regime te verdedigen.

Leider van Iran

De Iraanse opperste leider Ayatollah Ali Khamenei heeft zich openlijk tegen de Turkse plannen verzet. Turkije controleert momenteel ongeveer 10% van Noord-Syrië, en het laatste wat Iran wil is dat die voetafdruk groter wordt.

Nu de Turkse verkiezingen naderen, is het echter niet onwaarschijnlijk dat Poetin Erdogan nog een klap laat uitdelen aan de YPG-terroristen, aldus Sezer, de voormalige minister van Financiën.

“Zelfs als de operatie meer symbolisch is dan inhoudelijk, zou het idee zijn Erdogan te helpen in de peilingen,” zei Sezer.

Bron: Turkse media