Deze Turkse serie speelt zich af in een dystopische wereld waarin een ziekte zich door middel van verbale communicatie verspreidt

De nieuwste productie van Netflix, Hot Skull, ging op 2 december 2022 in première op de streaming site, met acht afleveringen van een uur waarin een vreemde epidemie in een dystopische wereld wordt beschreven.

De Turkse serie, die oorspronkelijk Sicak Kafa heette, is een gedurfde stap voor de regio, die zich zelden aan het sciencefictiongenre heeft gewaagd.

De serie, gemaakt door Umur Turagay en Mert Baykal, is vanaf het begin heel boeiend, ook al is hij soms een beetje voorspelbaar.

Het is geweldig om te zien hoe het publiek voor anderstalige inhoud op Netflix groeit. Gezien de toegenomen affiniteit met buitenlandse shows zou Hot Skull de komende dagen wel eens op weg kunnen zijn om een Netflix-hit te worden. Kortom, dit is een show die genoeg doet met bekende onderwerpen om iets heilzaams en aangrijpends te creëren.

Dit is absoluut het kijken waard voor elke sci-fi fan of elke kijker die iets anders wil proberen.

Gebaseerd op de gelijknamige roman van Afşin Kum, volgt Hot Skull Murat Siyavus (Osman Sonant), een voormalig taalkundige die niet beïnvloed wordt door een epidemie die heerst in de wereld.

Deze Turkse serie speelt zich af in een dystopische wereld waarin een ziekte zich door middel van verbale communicatie verspreidt. De hersenen kunnen alle geluiden niet meer aan, waardoor mensen tot krankzinnigheid worden gedreven. Linguïstisch deskundige Murat Siyavus (Osman Sonant) wordt ingeschakeld om een medicijn te vinden en de pandemie te stoppen.

Dapperheid

Het prachtig opgebouwde dystopische Turkije is een van de beste dingen aan de serie en faalt nooit te verbazen met zijn visuele dapperheid. Het grootste deel van de show gaat over de taalkundige, maar het is ook een wilde afspiegeling van de wereld waarin we twee jaar na de pandemie leefden.

Dit is een slimme manier om een bekend thema op een unieke manier te gebruiken. De angst en paranoia van COVID-19 mogen dan in de afgelopen maanden zijn afgenomen, mensen herinneren zich nog steeds hoe het voelde om die tijd mee te maken. Dit is een emotie die over de hele plot is verspreid.

Bovendien is de weergave van de epidemie ook zeer relevant in de huidige maatschappij. Een virus dat zich verspreidt via mond-tot-mondreclame is bijna identiek aan het gebruik van nepnieuws en sociale media in de echte wereld. Hot Skull behandelde dit onderwerp met grote oprechtheid en poise.

De hoofdplotlijn is gestapeld met grote wendingen, subtiele onthullingen en een gelijkmatige flow. Het enige wat enigszins negatief is aan deze serie is de voorspelbaarheid. Maar we moeten ook vaststellen dat sci-fi een genre is dat bijna onvermijdelijk aan dit probleem lijdt. Het zou dus oneerlijk zijn om Hot Skull daarvan de schuld te geven.

In zijn voordeel is dit zo anders als iemand van een ramp/epidemieshow kan verwachten. Het verliest zelden zijn evenwicht en wordt goed aangevuld met geweldig acteerwerk van Hazal Subasi, Sevket Çoruh, Sebnem Hassanisoughi en Güney Coska.

Al met al is het een heerlijk kijkstuk dat niet aanvoelt als “zomaar een sci-fi”.

Bron: Turkse media