Half juni werden de Turkse sociale media opgeschrikt door de hashtag #PolislerIntiharEdiyor (Nederlands: “Politie komt om door zelfmoord”).

De cijfers waren ijzingwekkend: “In de afgelopen maand zijn er 20, in de afgelopen week 6, op de laatste dag 3 door zelfmoord om het leven gekomen.”

De Algemene Directie van Veiligheid erkende de toename van het aantal zelfmoorden bij de politie op 17 juni in een schriftelijke verklaring waarin bezorgdheid over de zaak werd geuit.

Emniyet-Sen is een ter ziele gegane vereniging die streed voor de arbeidsrechten van de politie. Haar vroegere voorzitter, Faruk Sezer, vertelde Al-Monitor dat volgens hun informatie, in de laatste 30 jaar 1.300 agenten stierven door zelfmoord.

Murat Bakan

Murat Bakan, een wetgever van de belangrijkste oppositiepartij, de Republikeinse Volkspartij, heeft de grieven van de wetshandhavers, waaronder slecht management, maandenlang in het parlement geuit.

Bakan heeft parlementaire onderzoeken ingediend bij minister van Binnenlandse Zaken Suleyman Soylu. Half maart overleed een 28-jarige officier door zelfmoord.

Hij was gestationeerd bij het directoraat voor presidentiële bescherming en had een hartverscheurend briefje achtergelaten waarin hij een wrede werkomgeving beschreef, waaronder vernedering en bedreigingen door zijn superieuren.

“Elke man heeft zijn trots en ik kon deze woorden niet verkroppen”, stond in zijn briefje.

Bakan noemde twee andere officieren die in 2021 door zelfmoord om het leven waren gekomen in zijn schriftelijke onderzoek waarin hij de minister van Binnenlandse Zaken vroeg of er een onderzoek was geweest naar de beweringen van de overleden officier.

Bakan legde uit dat de onderofficieren zelfmoordbriefjes hadden achtergelaten waarin zij melding maakten van systematisch misbruik en pesterijen. Als er geen onderzoek komt, zo vroeg hij, hoe kunnen andere agenten dan worden beschermd?

Een 32-jarige politieman uit Ankara vertelde aan de media:

“Er zijn veel dagen geweest dat ik zelfmoord overwoog. We lijden allemaal aan slaaptekort. Onze superieuren laten ons rondlopen als persoonlijke bedienden. Ik haal hun boodschappen op, breng hun kinderen weg en serveer koffie. Plus, verbale agressie en bedreigingen creëren een onzekere en onzekere werkomgeving. Als je meerdere je aanklaagt met de verdenking dat je FETO bent [een lid van de Fethullah Gulen beweging, die door de Turkse staat als een terreurorganisatie wordt beschouwd], is je leven voorbij. Wij worden regelmatig lastiggevallen door mijn superieuren, hun machtige vrienden en geminacht door het publiek. Denk je dat mijn kinderen trots zijn dat hun vader politieagent is? Ik denk het niet. … We zijn overwerkt, onderbetaald en staan voortdurend op scherp.”

Al-Monitor sprak met 12 gepensioneerde en actieve politieagenten in Turkije, en merkte op dat de meeste agenten meldden dat ze veel trauma’s hadden waarvan ze geen tijd en steun hadden om te herstellen.

Het trauma is vaak werkgerelateerd, maar gaat ook gepaard met pesterijen die zij “pesten door AKP-benoemde superieuren” noemen. De politisering van het korps, zeggen zij, heeft een giftige werkomgeving geschapen.

Maar al te vaak wordt zelfmoord het resultaat van deze kwelling.

In maart bijvoorbeeld stierf een 46-jarige officier door zelfmoord. Zijn superieure officier beschuldigde hem van het stelen van zijn zonnebril. De agent werd ondervraagd over de diefstal en zijn huis werd doorzocht. Op het moment van zijn zelfmoord was hij 21 jaar bij de politie in dienst. Uiteindelijk werd de zonnebril van de hoofdofficier in de keuken van het kantoor gevonden.

“Weet u wie ik ben?”

Politieagenten staan niet alleen onder druk van hun collega’s, maar ook van politieke elites. De vraag “Weet u wie ik ben?” is hun nachtmerrie geworden.

Als ze een prominente figuur of een persoon die banden heeft met een belangrijk persoon niet herkennen en hem een VIP-behandeling geven, kunnen ze uiteindelijk worden onderzocht of gedegradeerd.

In 2012 klaagde de zoon van een AKP-wetgever over een agent en werden verschillende agenten in een line-up gezet. Verschillende politieagenten werden vervolgens vervolgd en kregen gevangenisstraffen. Dit soort vernederingen zijn de afgelopen tien jaar routine geworden.

Bron: Turkse media