Er liggen vele wonderen onder het aardoppervlak, en iedereen die de aflevering van “Planet Earth” over grotten heeft gezien, kan dat bevestigen.
Altınbeşik Grot, gelegen in het Ibradı district van Antalya, is onderdeel van Altınbeşik Nationaal Park, gelegen op een paar kilometer van het dorp Ürünlü aan de rand van het Taurusgebergte.
Om de grot en het park te bereiken, moet men de toeristische route nemen.
De weg naar het park is een belevenis op zich en biedt een spannende route die vooral hoogtevrees oproept.
De grot en het nationale park zijn helaas al meer dan een jaar gesloten wegens de COVID-19 pandemie.
Op dit moment heerst er dus stilte in de grot met zijn echo’s en het water is rustig en ongestoord. Vóór de pandemie kwamen er het hele jaar door duizenden mensen naar de grot. In 2019 trok ze 69.000 bezoekers.
De grot, die 450 meter boven de zeespiegel uitsteekt, werd in 1966 ontdekt door Temuçin Aygen, die de oprichter en erevoorzitter was van de Turkse Stichting voor Speleologie.
Speleologie is de wetenschappelijke studie van grotten, hun structuur, eigenschappen, geschiedenis en hoe zij in de loop der tijd veranderen.
Het werd in 1994 uitgeroepen tot nationaal park en is mettertijd, vooral de laatste vijf jaar, een baken van toerisme in Antalya geworden, dat lokale en buitenlandse toeristen aantrekt.
Murat Yamansoy, de mukhtar (lokale vertegenwoordiger) van het dorp Ürünlü, zei dat hij hoopt dat het park binnenkort weer open kan voor bezoekers.
“Altınbeşik Grot is bijna anderhalf jaar gesloten geweest voor bezoekers vanwege de pandemie. Toen het open was, trok het jaarlijks 80.000 tot 100.000 lokale en buitenlandse bezoekers,” vertelde Yamansoy aan Ihlas News Agency (IHA).
De grot herbergt het grootste en langste ondergrondse meer van Turkije.
Een bijzonder natuurverschijnsel, ondergrondse meren zijn echt een prachtig gezicht om te zien en Altınbeşik is de derde langste in de wereld, met een lengte van meer dan 2.500 meter in de grot.
De druipende stalactietformaties in de grot, die u niet mag missen, hangen aan het plafond alsof de speren van de aarde proberen Hades, de oude Griekse god van de onderwereld, te bereiken.
Ondertussen vecht de onderwereld terug met zijn talrijke stalagmietformaties die, uiteraard, gevormd zijn uit de druppels van de speren van hun vijand. Excuseer de uitgebreide metafoor, maar de hele scène doet denken aan een betoverend slagveld.
De ijsachtige travertijnen, gevormd uit kalksteenafzettingen, geven de atmosfeer een kouder tintje met behoud van haar betoverende kwaliteiten.
Het betoverend ongerepte water van het meer draagt bij aan het bovenaardse effect van de hele scène. Men kan niet anders dan gefascineerd en betoverd zijn door het schouwspel, hoewel op een bepaald moment de claustrofobie toch begint toe te slaan.
Bron: Sabah
