Het was de kickbokswedstrijd waar de hele wereld naar uitkeek. Precies drie jaar en elf dagen geleden stonden de twee gladiatoren, Badr en Rico, al eens oog in oog. Die wedstrijd eindigde in een anticlimax voor Hari. De Marokkaanse Nederlander zwoer wraak te nemen. Een jaar voorbereiding, tig sociale media-foto’s en filmpjes en een reportage later eindigde de wedstrijd wederom in een anticlimax voor Hari.

De Gelredome was uitverkocht. 31.000 toeschouwers keken in het Arnhemse voetbalstadion, dat als strijdtoneel diende, nagelbijtend uit naar de vechtpartij tussen Hari en Rico. De ene op zoek naar wraak, de andere naar erkenning. Het deed denken aan The Rumble in the Jungle, de historische bokswedstrijd tussen George Foreman en Muhammad Ali. Het zou dé wedstrijd worden. Deze wedstrijd zou voor eens en altijd uitmaken wie nummer één is. Antagonist Badr of protagonist Rico.

 

View this post on Instagram

 

Ready for the war. 21.12.2019 #BadrArmy #TheyAreNotPrepared

A post shared by Badr Hari (@badrhariofficial) on

Beide heren zagen er wedstrijdfit uit met torso’s waar drie volwassen mannen inpassen. Afgelijnde wasborden waar heel Arnhem zijn kleding op kan wassen. Afgetrainde lichamen die wel gefotoshopt leken. Maar het was geen fotoshop. Dat was het resultaat van een jaar hard trainen om vijf rondes van drie minuten elkaar de pleuris in te slaan. Maar zolang duurde de wedstrijd niet. Badr moest na zes minuten en een beetje opgeven. Niet omdat Rico hem neersloeg. Neen, omdat Badr na een spectaculaire flykick verkeerd neerkwam. Je zou bijna medelijden krijgen met de man. Een mens zou zich gaan afvragen welke vloek er op Hari rust.

De wedstrijd begon nochtans veelbelovend voor Badr en diens army (met Badr-army wordt gerefereerd aan Badrs fans nvdr.). Ze zagen hun gladiator inbeuken op Rico. Links, rechts, uppercut, highkick. De stoten leken van overal te komen. Rico moest het spel ondergaan. Hij had geen antwoord op het wervelende spel van Badr. Hij was lichter dan ooit te voren, bij momenten sneller dan het licht en zijn stoten kwamen aan als sloopkogel. Rico ging twee keer tegen het canvas. Stond twee keer terug op en streed verder. Tot ronde drie het noodlot onvermijdelijk toesloeg. Ook Rico wist dat het niet zijn wedstrijd was.

Na de wedstrijd gaf hij toe te verliezen. Maar een wedstrijd duurt vijf rondes. En Badr gaf op. Dus de winnaar is Rico. Een overwinning waar hij zeker niet blij mee is. Er komt mogelijk een derde wedstrijd. Derde keer goede keer voor Badr? Wie zal het zeggen. Hari heeft zich nog niet uitgesproken. Rico wil wel nog eens de ring in. Begrijpelijk, zo wil je een wedstrijd niet winnen. En ook niet onbelangrijk, het is lucratief. Of de twee vechtmachines elkaar weer zullen treffen is nog maar de vraag.

Wij bij DJT kijken alvast uit naar de mogelijke wedstrijd. Badr, break a leg! Niet letterlijk dit keer. En Rico, zet ‘m op. Wat we kunnen constateren uit deze wedstrijd is dat de winnaar verloor en de verliezer won.

Bekijk hieronder de eerste reactie van Rico Verhoeven

Bekijk hieronder het gevecht tussen de twee titanen

Mohamed Laghmouch (Opiniemaker en redactielid)