Racisme is nog steeds een enorm probleem in Duitsland. Dat zegt de Turkse middenvelder Mesüt Özil, sterspeler bij Arsenal, meer dan een jaar nadat hij het Duitse nationale elftal heeft verlaten. Özil zegt geen spijt te hebben van die beslissing.

De middenvelder van Arsenal zei woensdag dat hij geen spijt had dat hij het internationale voetbal achter zich heeft gelaten. Hij nam die beslissing omdat racisme nog steeds een groot probleem is in Duitsland, aldus Mesüt Özil.

De 31-jarige Özil stapte uit het nationale elftal na de finale van de wereldbeker in 2018. Naar eigen zeggen kreeg hij racistische beledigingen, nadat er een foto was verschenen waarop hij stond samen met president Recep Tayyip Erdoğan.

“Nu ik tijd gehad heb om na te denken, weet ik dat het de juiste beslissing was,” zegt Özil in een interview met The Atletic.

“Het was een heel moeilijke periode voor me, want ik heb negen jaar voor Duitsland gespeeld en was één van hun succesvolste spelers. Ik won de wereldbeker, speelde een heleboel wedstrijden – sommige echt goed – en heb alles gegeven. Maar na de foto voelde ik me respectloos behandeld en aan mijn lot overgelaten. Ik kreeg racistische beledigingen, zelfs van politici en publieke figuren. Maar bij de nationale ploeg is toen niemand voor me opgekomen om te zeggen: ‘Hey, stop, dit is onze speler. Je mag hem niet zo beledigen.’ Iedereen keek zwijgend toe en liet alles gewoon gebeuren.”

Özil werd in Duitsland geboren als zoon van Turkse ouders. Hij verklaart dat racisme een serieus probleem geworden is in zijn thuisland.

“Er zijn grote problemen in Duitsland – kijk maar naar wat er vorige week in Halle is gebeurd, nog maar eens een antisemitische aanslag. Spijtig genoeg is racisme niet langer enkel een zaak van extreem-rechts in het land. Het is naar het midden van de maatschappij opgeschoven.”

Özil kreeg te maken met een reeks racistische incidenten tijdens de wereldbeker, waar Duitsland niet door de groepsfase is geraakt. “Toen ik na de wedstrijd waarin we uitgeschakeld werden van het veld kwam, kreeg ik van de Duitse supporters dingen naar mijn hoofd geslingerd als: ‘Ga terug naar je land,’ ‘F*** jezelf,’ ‘Turks varken,’ en dergelijke meer.”

İlkay Gündoğan

Verder geeft hij mee dat İlkay Gündoğan – de middenvelder van Manchester City die ook gefotografeerd werd met Erdoğan – hetzelfde meemaakte. En ook financieel kreeg hij klappen. “Vóór de wereldbeker was ik het voorwerp van een aantal commerciële deals, maar ineens bliezen ze alles af en gooiden me uit hun campagnes. (En) sommige van mijn Duitse goede doelen wilden me niet langer als ambassadeur en adviseerden me om me te distantiëren van de foto.”

“Maar wat me nog het meest verontrustte, was de reactie van de school in Gelsenkirchen waar ik gestudeerd heb. Ik heb hen altijd gesteund en we besloten om een jaar lang samen te werken. Aan het eind van het project zou ik aan een ceremonie deelnemen, waar ik alle leerkrachten en kinderen zou ontmoeten, velen van hen ook met een migratieachtergrond. Alles was gepland. Maar toen liet de schooldirecteur aan mijn team weten dat ik niet mocht komen, omwille van de media-aandacht en het succes van de extreem-rechtse partij AFD (Alternatieven voor Duitsland) in de stad. Ik kon het niet geloven. Mijn thuisstad, mijn school. Ik gaf hen een hand, maar kreeg er geen terug. Ik had me nog nooit zo onwelkom gevoeld.”

Özil had een moeilijke start dit seizoen. Hij mocht maar twee keer uitkomen voor Arsenal in 11 wedstrijden, en werd ook het slachtoffer van een poging tot car-jacking aan zijn huis. Maar in februari 2018 tekende hij een nieuw contract van drieënhalf jaar en hij heeft voorlopig geen plannen om de club te verlaten.

“Ik heb een contract tot de zomer van 2021 en ik zal dat uitdoen. Toen ik het nieuwe contract tekende, heb ik er heel goed over nagedacht. Ik beschouw het als één van de belangrijkste beslissingen uit mijn voetbalcarrière. Ik wou niet gewoon nog één of twee jaar blijven. Ik wou mijn toekomst aan Arsenal verbinden en de club wou hetzelfde doen.”

“Je kunt moeilijke periodes meemaken zoals nu, maar dat is geen reden om weg te lopen en dat zal ik ook niet doen. Ik blijf hier ten minste tot 2021.”

Bron: Sabah

S.V.R.