De Arabische Liga

In feite hebben verschillende analisten en onderzoeken vastgesteld dat er een sterke relatie bestaat tussen de putschistische generaal, die het grootste deel van Oost-Libië controleert, en Israël.

Maar eerstgenoemde wil deze relatie graag verborgen houden – deels om zijn “Salafi en nationalistische aanhangers” te behagen.

Het is niet vreemd dat er banden zijn tussen de Libische generaal en Israël, veel Arabische landen en leiders hebben officiële of onofficiële betrekkingen met de bezettingsstaat.

Wat wel vreemd is, is dat Israël Khalifa Haftar helpt Libië te vernietigen, en dat de Arabische Liga daar blij mee is, terwijl het ongelukkig is met de Turkse relatie met de door de VN gesteunde Libische regering die in Tripoli zetelt en die Libië steunt om het te beschermen tegen de opmars van Haftar en om het weer op te bouwen.

Sinds de oprichting van de Libische Regering van Nationaal Akkoord (GNA) in 2015 had Turkije zich aan haar zijde geschaard als onderdeel van haar inzet voor VN-resoluties, Ankara zei dat het een politiek proces in Libië steunt in overeenstemming met de VN-Veiligheidsraad.

Toen de troepen van Haftar in 2019 gebieden aanvielen die onder controle van de GNA stonden, beantwoordde Turkije de oproepen van de regering om hulp en steunde het internationaal erkende bestuur, maar anderen bleken de putschist te steunen.

De GNA zei, voordat deze werd ontbonden, dat Turkije op haar verzoek steun verleende in Libië en dat zal blijven doen zolang het land daarom vraagt.

Ondertussen zei Turkije dat het steun zal blijven verlenen op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg, humanitaire hulp en counseling in Libië, overeenkomstig een overeenkomst die met de GNA is ondertekend.

“Zoals we altijd uitdrukken, is ons doel te zorgen voor territoriale integriteit, een duurzaam staakt-het-vuren, duurzame vrede en stabiliteit in Libië, waar we 500 jaar eenheid, een gemeenschappelijke geschiedenis, cultuur, begrip en overtuigingen hebben,” meldde Anadolu dat Turkse bronnen zeiden toen de GNA aan de macht was.

Turkije ondermijnde de poging van Haftar om Tripoli binnen te vallen en de door de VN gesteunde GNA te verwijderen, en stopte de aanvallen op burgers en de vernietiging van civiele infrastructuur.

De Arabische Liga heeft Turkije echter consequent opgeroepen Libië te verlaten en zich niet langer te “bemoeien” met de binnenlandse aangelegenheden.

In september veroordeelde de Arabische Liga Turkije wegens vermeende inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Arabische landen, en riep het land op een einde te maken aan daden die “de stabiliteit en de veiligheid in het Midden-Oosten bedreigen”, onder verwijzing naar zijn bilaterale overeenkomsten met de GNA en zijn steun en bescherming aan deze organisatie.

Khalifa Haftar

Ondertussen zwijgt de Arabische Liga over de duidelijk destructieve inmenging van de Israëlische bezettingsstaat samen met Haftar in Libië.

In de zomer van 2018 bemiddelden de VAE bij een geheime ontmoeting tussen Haftar en Israëls spionagebureau Mossad, waarbij laatstgenoemde instemde met het leveren van wapens aan het Libische Nationale Leger (LNA) van eerstgenoemde, in strijd met een wapenembargo dat de VN-Veiligheidsraad in 2011 aan Libië had opgelegd.

De Washington Free Beacon onthulde in april van dit jaar dat Israëlische inlichtingendiensten een privé-ontmoeting hadden met de zoon van Haftar om zijn kandidatuur voor het presidentschap van 2021 te bespreken.

Haftar, aldus de krant, “was een betrouwbare voormalige militaire leider onder Muammar Kadhafi voordat hij in de jaren ’90 overliep en een CIA-activa werd”.

Het zei dat “een overwinning van [Saddam] Haftar [de zoon van Khalifa Haftar] zou kunnen leiden tot nauwere betrekkingen tussen Israël en Libië.”

Ondanks dit alles blijft de Arabische Liga zwijgen.

Begin 2017 zei Richard Silverstein dat de reden voor het stilzwijgen eenvoudigweg was dat Israël bevriend is met de meeste effectieve lidstaten van de Arabische Liga – Egypte, de VAE en Jordanië.

Hij rapporteerde een Israëlische legerbron die zei: “Een vriend van onze vriend – en een vijand van onze vijand – is onze vriend, en Haftar is een vriend van Egypte, Jordanië en de VAE.”

Bron: Turkse media