Een jong meisje brengt haar bayram-groet door de hand van een oudere te kussen

Nationale en religieuze ceremonies en feestdagen zijn culturele fenomenen die alle naties over de hele wereld gemeen hebben.

Turkije kent twee belangrijke religieuze feestdagen – Kurban Bayramı, ook bekend als het Offerfeest, en Kurban Bayramı, ook bekend als het Suikerfeest – naast vele nationale feestdagen.

Deze religieuze feestdagen werden gevierd nadat de islam zich onder de Turkmenen verspreidde na de Slag bij Talas, die in 751 tussen de moslims en de Chinezen werd uitgevochten.

Lang voor de komst van de islam geloofden Turkse volkeren in göktengri (hemelgod), een religie ook gekend als het tengriisme. Deze religie heeft diepe sporen achtergelaten in de Turkse cultuur.

Deze slag was een mijlpaal in de geschiedenis omdat de Turkse strijdkrachten de kant van de Moslims kozen en samen met hen vochten, hetgeen in de loop der tijd leidde tot de aanvaarding van de islam, een abrahamitische religie, in hun hele regio.

Qurban Bayram herdenkt de bereidheid van de profeet Abraham om zijn zoon te offeren op bevel van Allah. De profeet Abraham, die in de islamitische wereld bekend staat als Ibrahim, had een gelofte afgelegd dat als hij een zoon zou krijgen, hij deze zou offeren ter wille van Allah. Nadat hij een zoon had gekregen, werd de profeet door een droom aan deze gelofte herinnerd.

Zowel Abraham als zijn zoon waren bereid de belofte na te komen. De profeet plaatste zijn zoon op een altaar en nam een mes om hem te doden, hoewel Satan hen trachtte te hinderen.

Een engel verscheen echter en zei Abraham zijn zoon te sparen. Zij werden beloond omdat zij hun trouw aan Allah betoonden. Een ram werd uit de hemel naar hem gezonden, en de profeet offerde de ram in plaats van zijn zoon.

Mensen die tijdens de bayram een dier konden offeren, delen dat met de armen.

Terwijl zij delen van de geofferde ram kookten, deelden Abraham en zijn familie ook vlees uit aan de armen.

Dit is de reden waarom Moslims traditioneel dieren offeren tijdens Qurban Bayram en waarom dit feest ook wel het Offerfeest wordt genoemd.

Laten we leren hoe dit feest ook de Turkse cultuur en levensstijl beïnvloedt met zijn morele en sentimentele waarden.

De dag voor Qurban Bayram staat bekend als de Dag van Arafah. Op deze dag maakt iedereen zijn huis van boven tot onder schoon en verwijdert onnodige spullen.

Persoonlijke verzorging is ook belangrijk tijdens de feestdag. Dit alles bevordert de hygiëne en minimalisme in alle aspecten. Daarom worden Turkse mensen en huishoudens doelgericht verzorgd voor de bayram.

Qurban Bayram is een tijd van hulp en liefdadigheid. Volgens de Islam moeten Moslims die aan de nodige criteria van rijkdom voldoen de behoeftigen helpen door aalmoezen te geven, “zakat” genaamd.

Een van de meest geschikte tijden voor deze geldelijke hulp is de Dag van Arafah, of de eerste dag van de bayram, tot het Eid gebed. Zij die tijdens de bayram een dier konden offeren, zijn verplicht dit te delen met de armen.

Dit delen versterkt het gevoel van saamhorigheid onder de Turkse bevolking, terwijl het ook iedereen in staat stelt dezelfde feestvreugde te beleven, ongeacht hun status.

Tijdens de dagen van de bayram bezoeken Turken één voor één hun ouders, familieleden, vrienden en buren. Deze bezoeken versterken de gevoelens van vriendschap en leren gastvrijheid. Bovendien leren de jongeren de traditionele cultuur tijdens deze bezoeken; daarom zijn Qurban en Ramadan Bayrams als een school waar morele en traditionele waarden worden overgedragen van de ene generatie op de volgende.

Ze kleden zich bijvoorbeeld in hun mooiste kleren en brengen hun bayram-groet door de hand van de oudsten te kussen en vervolgens hun hand tegen het voorhoofd aan te raken.

Een van de andere leerzame tradities voor hen tijdens de bayram is grafbezoek. Deze bezoeken helpen de jonge leden van de families om zich de ouderen te herinneren en hoe kort het leven werkelijk is.

Bron: Sabah