Op 24 juni zijn het verkiezingen in Turkije. De campagnes van de regerende AK-partij van president Erdogan en de oppositie zijn volop aan de gang. De polls volgens het onafhankelijke nieuwsplatform PA geven aan dat het in deze verkiezingen alle kanten kan uitgaan.

De resultaten liggen te kort bij elkaar om comfortabel te zijn voor de Turkse president. In tegenstelling dus tot wat de heersende publieke opinie denkt zal Erdogan en zijn AK-partij het niet zo makkelijk hebben bij de komende verkiezingen.

Maar polls zijn polls en zeker in Turkije vandaag moeilijk te interpreteren. Mensen zeggen niet altijd de waarheid bij een ondervraging.

Foto: Muharrem Ince (presidentskandidaat namens CHP)

De dreiging komt vooral van Muharrem Ince, de presidentskandidaat van de grootste seculiere linkse oppositiepartij CHP en Meral Akşener voorzitster van de centrumrechtse nationalistische IYI partij.

Foto: Meral Akşener (presidentskandidate namens IYI)

Te samen met enkele andere kleinere partijen zouden ze wel eens voor een meerderheid in het parlement kunnen zorgen. Het is dan de Volksalliantie (MHP en AKP) van Erdogan 42% tegen Nationale alliantie van (voornamelijk IYI en CHP) van Muharrem en Akşener 43% in een eerste ronde.

Tussen de 5% en 7% is zwevend

Hierbij is vast te stellen dat tussen de 5% en 7% van de AKP zwevend is. In de tweede ronde nemen dan in functie van de resultaten Muharrem of Aksener het op tegen de huidige president. Hierbij zal het van de overtuigingskracht van de tegenkandidaten afhangen in welke mate ze al dan niet de afvallige kiezers van de AK-partij kunnen overtuigen. En in welke mate kunnen de concurrerende partijen de Koerden (18% van de Turkse bevolking ) overtuigen ?

Spannend wordt het in ieder geval.

Wat als er een meerderheid voor de oppositie de controle heeft over het parlement en Erdogan toch verkozen is? Dat wordt een moeilijke oefening voor de president onder het nieuwe presidentiële systeem. Gaan we dan naar nieuwe verkiezingen?

Foto: Selahattin Demirtas (HDP)

De peilingen zijn het er echter ook over eens dat de overwegend pro Koerdische partij HDP van Selahattin Demirtas, die zich nog steeds in de gevangenis bevindt, de kiesdrempel van 10% zal halen. Dit heeft uiteindelijk ook een grote invloed op wat er na de verkiezingen zal gebeuren.

De campagnes op het terrein zijn volop aan de gang. Hierbij constateren we vooral een enorme aanwezigheid van alle kandidaten op Twitter. De kandidaten van de oppositie tonen een enorme daadkracht door bijna dagelijks andere steden aan te doen voor publieke meetings die dan live worden uitgezonden op de sociale media.

 

Dus in tegenstelling tot de heersende publieke opinie wordt er wel degelijk campagne gevoerd, ook al zijn vele media onder scherpe controle van de staat.

Zelfs Demirtas is actief vanuit de gevangenis op Twitter via zijn team. En net zoals alle andere partijen krijgt hij de gelegenheid om via de TRT (nationale Turkse staatszender) gedurende tien minuten de Turkse Natie toe te spreken.

Thema’s die het de president moeilijk kunnen maken is de bijna vrije val van de lira, de hoge inflatie (het is duur leven vandaag in Turkije voor de meeste Turken) en de hoge jeugdwerkeloosheid.