Activisten in Çeşme, een district in de Egeïsche provincie İzmir, gooiden op 12 augustus hun handdoeken op de stranden van twee “privé” stranden om te protesteren tegen de privatisering van stranden.
Geïnspireerd door de “Handdoekenbeweging” in Griekenland, die protesteert tegen betaalde diensten op openbare stranden, hebben activisten in de Turkse Egeïsche vakantieplaats Çeşme hun handdoeken op de oevers van privéstranden gegooid om volledige toegang te eisen.
Een golf van protesten tegen willekeur – de illegale inbeslagname van kustgebieden – overspoelde het populaire Griekenland en trok de aandacht van inwoners en buitenlandse toeristen.
De “Handdoekbeweging” op het Griekse eiland Paros roept op tot het “schoonmaken” van openbare stranden die bezet zijn door hebzuchtige eigenaars van strandbars en cafés.
Turkije heeft, net als zijn buurland, ook te maken met zware commercialisering op talloze openbare stranden, van de Prinseneilanden in Istanbul tot Kemer in de zuidelijke stad Antalya.
Ondanks het feit dat de Turkse grondwet het recht van burgers op vrije toegang tot openbare gebieden zoals stranden beschermt, bezetten ongereguleerde bedrijven deze openbare stranden al jaren en vragen ze hoge toegangsprijzen.
De beweging om een einde te maken aan oneerlijke winsten, bezetting en commercialisering van openbare stranden verspreidde zich ook over Turkije, terwijl in het westelijke district Çeşme van de provincie İzmir, een van de populairste vakantiebestemmingen, activisten een protest hielden door een faciliteit binnen te gaan die een openbaar strandgebied had afgezet.
De activisten benadrukten dat “vrije toegang tot kusten, stranden en de zee een grondwettelijk recht is”.
“In het buurland [Griekenland] zijn de stranden niet afgezet met hekken zoals bij ons. Wie wil kan zonder te betalen naar binnen, maar bedrijven vragen geld voor diensten zoals ligbedden en parasols.
De Grieken begonnen de ‘Handdoekenbeweging’ omdat er geen plaats was om handdoeken op het zand te leggen omdat deze betaalde ligbedden overal stonden. Zij hebben dus geluk vergeleken met ons. Wij kunnen niet eens de stranden op zonder entree te betalen,” zei advocaat Seher Gacar.
Gacar herinnerde aan het grondwettelijke recht op vrije toegang tot stranden en kusten en drong er bij zowel de centrale als lokale overheden op aan om toezichtmechanismen te handhaven.
Ze verklaarde ook dat de timing van de protesten samen met soortgelijke bewegingen in Griekenland gezien moet worden als een kans om het bewustzijn te vergroten en dit recht terug te eisen dat mensen in beide landen hebben maar niet volledig kunnen benutten.
Prijzen zijn hoog
Ahmet Güler, woordvoerder van het Çeşme Milieu Platform, wees erop dat de entreeprijzen op stranden dit zomerseizoen exorbitant hoog zijn geworden.
Hij benadrukte dat een gezin van vier personen dat tijd wil doorbrengen op een gewoon openbaar strand bijna een minimumloon zou moeten opofferen.
Güler merkte ook op dat bedrijven niet alleen entreegeld vragen, maar bezoekers ook dwingen om gebruik te maken van hun eet- en drinkgelegenheden.
“Helaas, niet alleen in Çeşme maar aan alle kusten, wanneer je je voeten in het water zet, proberen bedrijven geld van je te innen. Ze vragen tussen de 500 en 1.500 Turkse Lire,” zei Güler.
“We willen dat deze beweging zich over heel Turkije verspreidt. Mensen moeten hun kusten beschermen en deze trend een halt toeroepen.”
Bron: Sabah
