Groot Brittannië heeft afgelopen week met een meerderheid van de bevolking gekozen om uit de EU te gaan. Dit is natuurlijk hun goed recht. Wat de economische gevolgen hiervan zijn wordt vandaag en in de komende dagen wel voldoende gecommentarieerd door allerlei analisten en specialisten. We laten hierbij ieder zijn waarheid vertellen.

De Engelsen hadden het moeilijk om te kiezen tussen hun hart en hun verstand. Voor velen heeft het hart gewonnen. Dat is dus op basis van een  gevoel. Voor sommigen zal dat ongetwijfeld het gevoel van ‘England is a great country and we can do it alone’ geweest zijn.

We kunnen ons echter niet van het gevoel ontdoen dat dit gevoel er bij velen ook één is dat te maken heeft met angst. En deze angst kent zijn oorsprong in het fenomeen van de Xenophobia.

Nationalisme

Te veel mensen uit de voormalige Oostbloklanden zouden het land zijn binnen gekomen. Hierbij wordt geen onderscheid gemaakt tussen Bulgaren, Roemenen, Polen, Turken, Marokkanen, Syriërs, en Afghanen. Het is allemaal één pot nat. Men analyseert niet meer en valt terug op bekrompen simpele en erg egoïstische nationalistische gevoelens. De internationale dreiging van nog grotere immigrantenstromen heeft deze angst voor vreemdelingen uiteraard nog gevoed.

Cameron heeft o.m. deze angst proberen te counteren door te zeggen “Turkije zal pas toetreden na het jaar 3000″. Het heeft niet geholpen.

 

In de feiten komt het erop neer dat men weg wil van Europa om een halt toe te roepen aan deze migratie bewegingen. Politieke partijen hebben uit eigen gewinhier gulzig gebruik van gemaakt, Nigel Farage op kop.

Het zelfde gevoel leeft ook in andere landen van Europa. We hoeven in onze landen maar even te kijken naar politieke partijen als het Vlaams Belang en de beweging rond Geert Wilders. Zelfs Amerika lijkt in hetzelfde bedje ziek te worden.

Shapegoating

Als Europa sterker wil worden zal het dus dringend dienen rekening te houden met deze gevoelens. Als het niet goed gaat zoekt men altijd een zondebok. Alles is de schuld van de vreemdelingen. Dit fenomeen wordt vaak geduid als shapegoating. Oh zo dankbaar voor extreem rechts en de mogelijke basis voor andere exits. In het verleden hebben we het heel concreet mogen ervaren. De joden kregen toen de schuld van alle onheil en alles wat er slecht ging in Europa.

Zoals we eerder ook al aanhaalden is empathie hierbij een sleutelwoord in de oplossing van vele problemen. Empathie voor de eigen bevolking in de EU maar ook empathie voor partnerlanden, andere culturen en internationale mensonwaardige conflicten.

We zullen het probleem van de migratie bewegingen en dat van de vluchtelingen gezamenlijk moeten aanpakken. Als Europa dat niet beseft zal uiteindelijk deze xenophobia leiden tot een totaal verval van de eens zo geprezen Europese éénheid met alle gevolgen van dien voor de vrede en stabiliteit.