De uitspraken van o.m. Guy Verhofstadt (Ik daag Erdogan uit om mij te dagvaarden en vraag aan iedereen hetzelfde te doen naar aanleiding van de affaire Böhmermann) lijken ons namelijk tot een steeds diepere kloof te leiden binnen culturen die voorheen nochtans redelijk met elkaar konden omgaan.
We constateren trouwens hoe langer hoe meer een extreem negatieve visie bij onze politici en media over Turkije en vooral zijn president.
Zaman wordt gesloten, journalisten worden opgepakt in Turkije. De duiding hierover in onze media is vaak te simpel en steeds zonder background over hoe het een en het ander is ontstaan in Turkije. Op de VRT laat men alleen de stem horen van Zaman.
Wat zeldenwordt geduid wordt is dat Erdogan (ondanks zijn positieve bijdrage aan Turkije in het laatste decennium) vooral de laatste jaren bestookt werd, binnen en buiten zijn eigen land, door oppositie krachten die extreem ondemocratische middelen gebruikten om Turkije te destabiliseren.
Laten we het even hebben over de PKK. Onze media, maar ook onze politici beschouwen deze organisatie vaak als een beweging die voor de rechten van alle koerden opkomt.
Dit is een totaal fout beeld.
Er wonen nagenoeg 17 miljoen Koerden in Turkije. Het merendeel van deze bevolkingsgroep staat helemaal niet achter de terreurorganisatie PKK. Velen Koerden stemmen trouwens op de AK-partij van Erdogan en maken deel uit van zijn regering, de Turkse staatsveiligheid, enzoverder.
De PKK is erkend door de EU en de Verenigde staten als een terroristische organisatie en dit reeds voor enkele decennia. Je kan ze vergelijken met de ETA of de IRA in de jaren 80 en 70 in Spanje en Ierland.
Dagelijks worden er politie en veiligheidsagenten gedood in Turkije door aanslagen meestal in het Zuid Oosten van Turkije. Dit is een grote zorg voor de Turkse regering en haar staatsveiligheid. Iedere dag maar dan ook iedere dag zijn er aanslagen. Wij zijn helemaal van onze melk na de aanslagen in Brussel en terecht. Turkije wordt er echter in een veelvoud mee geconfronteerd.
Is het dan te verwonderen dat Erdogan boos wordt op ons land wanneer er tijdens het bezoek van de Turkse eerste minister in Brussel openlijk tenten van de PKK door de Belgische veiligheidsdiensten worden getolereerd? We zouden dan ook maar tentjes van ISIS moeten tolereren, niet ?
Is het dan ook te verwonderen dat Turkije zich moeilijk laat dicteren in haar anti-terreurbeleid in de negotiaties met de EU ?
Belgische veiligheidsdiensten die niet op de juiste wijze omgaan met waarschuwingen uit Turkije over de aanwezigheid van de terrorist Ibrahim El Bakraoui (die zichzelf opblies in Brussel) in België en Nederland, maanden voor de aanslagen ?
Gaat de Belgische burger zich hiermee op zijn gemak voelen in onze algemene aanpak van terreur? Als we zelf geen voorbeeld zijn, hoe gaan we dan wetten opleggen aan een land dat dagelijks met terreur wordt geconfronteerd.
En stel je voor dat onze premier op de TRT (de Turkse Nationale omroep) voor een geiten neuker, pedofiel, sadomasochist…. zou worden uitgescholden.
Laat staan dat wij meer begrip hebben voor satire. Binnen de Turkse cultuur is er niet veel begrip voor dit soort van satire, en al zeker het mekaar publiek beledigen. En als we mekaar willen begrijpen moeten we respect hebben voor elkaars cultuur. Mensen als Böhmermann schofferen nagenoeg 80.000.000 Turken. Dat is toch nergens voor nodig en Verhofstadt doet er nog een schepje boven op.
De redactie,
