
Nog steeds zweren scholieren in Turkije elke morgen trouw aan ‘de grote Atatürk’. Met het uitroepen van de Turkse Republiek op 29 oktober 1923 gaf Mustafa Kemal de Turken hun eigenwaarde terug. Geen enkel persoon heeft dan ook zijn stempel zo hard op het moderne Turkije gedrukt als Atatürk.
De onafhankelijkheidsoorlog en de modernisering van het land na de Eerste Wereldoorlog is bij de meeste westerlingen ook gekend. Minder bekend is het vredesverdrag van Lausanne dat vandaag in het moderne Turkije nog altijd van groot symbolisch belang is.
De Vrede van Lausanne is een vredesverdrag uit 1923 waarmee de Grieks-Turkse Oorlog werd beëindigd. Hierbij werd de vrede bewerkstelligd tussen de bezettingsmachten (het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Italië, Griekenland en hun bondgenoten) en Turkije. Het verdrag betekende ook het einde van de zes eeuwen oude Ottomaanse dynastie en de geboorte van het moderne Turkije.
Enkele maanden later werd de Turkse republiek gesticht onder de leiding van de bevelhebber van het nationalistisch leger tijdens de onafhankelijkheidsoorlog, Mustafa Kemal (later bekend onder de naam Atatürk). Bij een nieuw land hoort ook een nieuwe hoofdstad en het centrum van de macht werd van Istanboel naar Ankara verplaatst.

Grenzen van Turkije
De Vrede van Lausanne legde zowel in het westen als in het zuidoosten de grenzen van Turkije vast. Gebieden die na het verdrag van Sèvres toegewezen waren aan Bulgarije en Griekenland werden terug aan Turkije geschonken. De grenzen met Irak zouden in een later verdrag in 1926 vastgelegd worden (dit is trouwens één van de redenen voor het hedendaags Koerdische probleem).
De grenzen met Syrië namen hun huidige vorm aan na de aansluiting van Hatay ten gevolge van een referendum. De grenzen met het huidige Georgië, Armenië en Azerbeidjan werden al eerder in het jaar 1921 vastgelegd in een niet-aanvalsverdrag tussen Turkije en de Sovjet-Unie.
De grenzen met Iran zijn sinds de Safawidisch-Ottomaanse oorlog in 1639 ongewijzigd gebleven. In zekere zin was de vrede van Lausanne, waarbij de grenzen van Turkije hun huidige vorm aannamen, de eerste indicatie van het moderne Turkije.
