Parijs stuurt twee Rafale-gevechtsvliegtuigen en enkele marineschepen naar het oosten van de Middellandse Zee.

Parijs lijkt zo als “vriend van Griekenland” kleur te bekennen in een maritiem dispuut tussen Athene en Turkije over zeegrenzen en olie- en gasreserves in de Middellandse en Egeïsche Zee.

Twee Franse Rafale-gevechtsvliegtuigen die op Zuid-Cyprus deelnamen aan een militaire oefening, maken nu ook een stop op de basis van Souda op het Griekse eiland Kreta. Die toestellen zouden daar zeker een aantal dagen blijven, aldus Defensie in Parijs.

Frankrijk toont dus wat spierballen in het oosten van de Middellandse Zee en lijkt zo partij te kiezen in een maritiem conflict tussen de NAVO-bondgenoten Griekenland en Turkije.

Daar beloeren Griekse en Turkse marineschepen elkaar. De Turken vergezellen Oruç Reis, een geografisch onderzoeksschip, dat olie en gas wil opsporen in betwist gebied.

De Griekse premier Kyriakos Mitsotakis heeft Frankrijk ook uitvoerig bedankt voor zijn militaire aanwezigheid.

De Turkse president Tayyip Erdogan is duidelijk minder opgetogen. Hij zegt dat hij de “rechten van zijn land zal verdedigen”, maar dringt tegelijk aan op dialoog.

Erdogan wil over de kwestie praten met de Duitse bondskanselier Angela Merkel en met EU-president Charles Michel.

De ministers van Buitenlandse Zaken van de EU overleggen vandaag over de kwestie, maar zowel Ankara als Athene zijn koortsachtig op zoek naar diplomatieke steun van alle landen in de regio.

Beide landen hebben al een bewogen onderlinge geschiedenis hebben, wist u wellicht al. Turkije en Griekenland zijn het nooit helemaal eens geworden over de maritieme grenzen en Turkije vindt dat Griekenland te veel eilanden in de Egeïsche Zee en het oosten van de Middellandse Zee opeist.

Kos, Samos, Chios en andere liggen inderdaad op een steenworp van de Turkse kust.

De ontdekking van olie- en gasvoorraden in de zee tussen Griekenland, Turkije en het met Griekenland verwante Cyprus heeft de kwestie evenwel in een “nieuw vaarwater” geloodst. Ankara wil daar nu geologisch onderzoek gaan voeren en tegelijk zijn aanwezigheid kenbaar maken.

blauwe stippellijn: Griekse maritieme claims
witte stippellijn: claims van Cyprus
rode stippellijn: Turkse claims

Het bezit van die zone hangt volgens internationale zeerechtconventies samen met dat van het eilandje Kastellorizo (Meis in het Turks).

Daar wonen een paar honderd Grieken en het eilandje valt administratief onder het grotere Griekse eiland Rhodos.

Turkije eist het eilandje wel niet direct op, maar betwist de Griekse rechten op de omliggende zee die het gevolg zou zijn van het bezit. Volgens Ankara is het idioot dat een eilandje op twee kilometer buiten de kust en op 580 kilometer van Athene zo veel rechten op de zee zou kunnen doen gelden.

Eerder had Turkije een verdrag gesloten met de door Ankara militair gesteunde regering in Libië, waarbij de zeegrens tussen beiden verdeeld werd en Ankara plots veel meer zeegebied kon opeisen.

Dat verdrag wordt intussen bestreden door Griekenland, maar ook door Cyprus, Egypte en andere oeverstaten. Het bezit van Kastellorizo doorstreept evenwel de Turkse claims.

En nu we het toch over Libië hebben: Turkije mag dan de internationaal gesteunde regering in Tripoli steunen, Frankrijk staat eerder aan de kant van de Oost-Libische “regering” van generaal Khalifa Haftar die het grootste deel van Libië controleert.

Het botert dus niet tussen de Franse president Emmanuel Macron en zijn Turkse tegenhanger Erdogan.

Bron: VT