Bron: https://www.washingtonpost.com/opinions/global-opinions/ethnic-cleansing-makes-a-comeback--in-china/2018/08/02/55f73fa2-9691-11e8-810c-5fa705927d54_story.html?noredirect=on&utm_term=.0848388ba8a3

Als een etnische zuivering plaatsvindt in China en er is niemand om het te horen, maakt het dan een geluid? Dat is wat miljoenen moslims in de Volksrepubliek zich afvragen terwijl ze met lede ogen toezien hoe de Chinese overheid haar netwerk van interneringskampen en systematische mensenrechtenschendingen, gericht op het ondergraven van hun religie en cultuur, uitbreidt.

Sinds het afgelopen jaar zijn honderdduizenden – en misschien miljoenen – onschuldige Oeigoeren en andere etnische minderheden in het noordwestelijke gebied Xinjiang onterecht gearresteerd en opgesloten in wat de Chinese overheid “politieke heropvoedingskampen” noemt.

Duizenden zijn verdwenen. Er zijn geloofwaardige rapporten van folter en moord tussen de gevangenen. De overheid zegt dat ze “terrorisme” en “religieus extremisme” bekampt. Oeigoeren zeggen dat ze zich verzetten tegen een campagne om religieuze en culturele vrijheid in China weg te vagen. De internationale gemeenschap blijft grotendeels stil.

islamitische namen verboden

Hoe gruwelijk de kampen ook mogen zijn, Peking beperkt zich niet tot enkel het gebruik van kampen. De overheid heeft duizenden religieuze gebouwen vernietigd. Ze heeft lange baarden en islamitische namen verboden. Mensen worden gedwongen om varkensvlees te eten in weerwil van hun geloof. De onderdrukking van onschuldige mensen stopt niet eens bij hun dood. De Chinese overheid bouwt crematoria om letterlijk de Oeigoerse begrafenistradities te doen uitdoven.

Bovendien is er een ongekende politiestaat aanwezig in Xinjiang. Alles wordt gemonitord door de overheid op basis van identiteitskaarten, checkpoints, gezichtsherkenning en de verzameling van het DNA van miljoenen mensen. De autoriteiten steken al deze gegevens in een AI-machine die de loyaliteit van de mensen aan de communistische partij meet om zo alle aspecten van hun leven te controleren.

Als dat nog niet genoeg is om je te verontrusten, neem dan eens een kijk naar de draconische uitbreiding van de Chinese onderdrukking die wordt geëxporteerd naar de Verenigde Staten en de hele wereld. Families van Amerikaanse burgers die zich uitspreken tegen Peking, worden ook een doelwit. Daarmee wil China alle internationale kritiek het zwijgen opleggen.

De Amerikaanse burger Gulchehra Hoja, een journalist voor de Oeigoerse dienst van Radio Free Asia, heeft meer dan twee dozijn familieleden die zijn opgesloten in de kampen, inclusief haar bejaarde ouders en haar broer. Ze heeft niets meer van hen vernomen sinds hun arrestatie afgelopen september. Veel van haar collega’s hebben gelijkaardige verhalen.

De obsessie van de Chinese overheid over haar internationale reputatie is haar grootste zwakte. Het is cruciaal om deze gruwelijkheden publiekelijk en rechtstreeks tegen Peking aan te klagen. De horror in Xinjiang is niet enkel een Chinese kwestie, het is een globale kwestie.

China gebruikt haar positie in de Mensenrechtenraad en de Veiligheidsraad van de VN niet enkel om alle discussies over haar mensenrechtenschendingen weg te moffelen, maar ook om de internationale normen over mensenrechten te herschrijven opdat elke vermogende dictatuur dezelfde praktijken kan uitoefenen.

Washington Post

Geschreven door Josh Rogin

T.A.