Kathy Nys (42) is in 1997 via Bosporus, een Belgische touroperator terecht gekomen in Turkije.  Ze is sinds 1998 getrouwd met Hakan Kasap die als Engelstalige reisgids in Kusadasi actief is, zelf werkt ze als manager in het Aquapark van Kusadasi.

De laatste maanden werd Kathy haar computer bedolven onder mails van bezorgde hotelklanten. ‘Is het daar wel veilig?’ “Wat veel mensen niet beseffen is dat Turkije een enorm groot land is. Parijs ligt dichter bij Brussel, dan Izmir bij Istanbul”, weet Kathy mij te vertellen. “Veel Europeanen begrijpen Turkije heel verkeerd. Qua oppervlakte is Turkije zo’n twintig keer groter dan België. De meeste conflicten spelen zich af in het uiterst oosten van Turkije. Hier merk je er totaal niks van, dat is hier duizenden kilometers vandaan.

“Je hebt gewoon alles in Turkije. De zon schijnt, de mensen zijn sociaal en vriendelijk, en buiten een fantastische natuur heb je de enorm rijke cultuur. Toch merken we dat de mentaliteit van de toeristen is veranderd. Vroeger gingen mensen echt op uitstap naar Efeze, Pamukkale en tal van andere culturele trekpleisters. Nu zijn toeristen vooral opzoek naar all-inclusive vakanties.”

Verrijking van de Turkse cultuur

“Als vrouw krijg ik in Kusadasi op straat meer respect dan in Antwerpen. Weet je, het zijn de kleine dingen die het doen. Hier wordt de deur nog voor je opengehouden, je wordt altijd voorgelaten”, vertelt Kathy. “Hier durf ik ’ s avonds nog op straat lopen en in Antwerpen is dat niet het geval”.

Nederlands

“Onze kinderen, Sena (10) en Nisa (8) gaan in het weekend naar een Nederlandse school waar ze drie uur per weekend les krijgen, wat hun de mogelijkheid biedt om later zowel naar een Nederlandse als een Turkse universiteit te gaan”, vertelt Kathy. “Zoals je weet is er in Turkije een toelatingsexamen dat je moet afleggen als je wilt genieten van een universitaire opleiding. De school wordt gesubsidieerd door de Nederlandse staat. Nederland heeft tussentijds besloten om die subsidie stop te zetten. Vanaf volgend jaar zullen we zelf moeten opdraaien voor de kosten.”


De redactie van de Jonge Turken wil vooral ook al diegenen die bijzonder hulpvaardig waren in Kusadasi danken voor het mogelijk maken van de vele fantastische interviews en duidingen. In het bijzonder willen we de heer Tacettin Ozden de directeur van het Korumar hotel bedanken voor het verblijf in zijn schitterend hotel.

Alper GEL, Harun Buyukak